Digitale transformatie en archieven

Andries en ik hebben deze avond een eerste afspraak. Via Teams want het is immers volop coronaperiode. Ter voorbereiding van het gesprek heb ik het voorbije weekend de documentatie van mijn licentiaatsverhandeling opnieuw van zolder gehaald. Ik heb die net drie maanden geleden verhuisd van mijn bureau naar de zolder. Al die jaren heb ik mijn aantekeningen en kopieën zorgvuldig bijgehouden want ik speelde nog altijd met het idee om bepaalde aspecten verder uit te diepen of het onderzoek door te trekken naar de Tweede Wereldoorlog. In de kerstvakantie van 2020-2021 zag het er niet naar uit dat dit er nog eens van zou komen. De wereld van digitale transformatie slorpte me volledig op. Geschiedenis en archief waren van mijn radar verdwenen. Het gesprek met Andries verloopt bijzonder aangenaam. Na een uitgebreide kennismaking vertel ik Andries wat ik allemaal weet van zijn grootvader. Dat is meer dan wat er in mijn boek staat. Zijn rol als studentenleider en voorzitter van het A.K.V.S . ver

Ik werk voor de nieuwe Chief Digital Officer van de stad Antwerpen. Ik ben vanuit het FelixArchief gedetacheerd naar de taskforce digitale transformatie. Deze taskforce legt de digitale transformatiestrategie voor de stad Antwerpen vast. Een hectische tijd met heel veel vergaderingen, presentaties en werkgroepen met als rode draad persona's, hun beleving en hun klantenreizen. Doel is een optimale digitale dienstverlening en beleving voor al onze stadsgebruikers. Sleutelen aan het strategiedocument is iets voor de avond- en weekenduren. Zo ook deze donderdagavond. Mijn aandacht voor het strategiedocument verslapt wanneer ik even na 21u een e-mail van een zekere Andries G. ontvang. De naam zegt me niet meteen iets, maar het onderwerp prikkelt mijn nieuwsgierigheid: "Boek van Filip Boudrez". Andries stelt zich voor als kleinzoon van Albert Catry  (1896-1941). Het strategiedocument is nu even niet meer relevant: de digitale toekomst van Antwerpen moet plaats ruimen voor een s