Vandaag ging ik langs bij een bibliotheek. Ik dacht in hun leeszaal publicaties te raadplegen, maar ik belandde in het depot. En daar was ik niet rouwig om.
Eerst even dit... mijn archiefreis kende een onderbreking van bijna een half jaar. Op 6 december 2022 kregen we in Antwerpen niet alleen het bezoek van Sinterklaas, maar kwam ook aan het licht dat een hackerscollectief een geslaagde aanval op de Antwerpse systemen had uitgevoerd. Het begin van 6 maanden hectiek, overvolle agenda en geen tijd voor historisch onderzoek. Daar komt nu gelukkig wat beterschap in.
Terug naar de leeszaal. In de bibliotheek wil ik de akten van enkele Roeselaarse ondernemingen raadplegen. Die akten zijn gepubliceerd in bijlagen van het Belgisch Staatsblad. Voor de periode 1918-1929 zijn de indexen echter mee ingebonden in de delen van het Belgisch Staatsblad. Geen erg echter, via de website van de bibliotheek kan ik die indexen voor mij laten klaarleggen.
En ja hoor, in die periode van ca 10 jaar zijn best wel wat akten gepubliceerd. Ik noteer die netjes op enkele velletjes papier. De hulpvaardige leeszaalmedewerker spreekt me meteen aan: nee, ik hoef die akten niet allemaal via de website aan te vragen. Te veel gedoe voor mij, maar ook voor hen. De ingebonden delen van het Belgisch Staatsblad naar de leeszaal brengen is een logistieke uitdaging en dat kan efficiënter: we gaan samen het depot in!
Langer dan een uur brengen de leeszaalmedewerker en ik in het depot door. Ik lees het jaartal en het aktenummer voor, de leeszaalmedewerker zoekt het overeenstemmende deel, legt het deel open op de correcte pagina , ik neem foto's en de leeszaalmedewerker zet het deel terug op zijn plaats. Bijzonder efficiënt als je het mij vraagt.