Ik bereid mijn volgende leeszaalbezoek voor. Ik moet hiervoor spreekwoordelijk naar de andere kant van het land. Best goed voorbereiden en opnieuw proberen er het maximale uit te halen.
Af en toe is een archiefraadpleging een "long shot": op basis van de archiefbeschrijving weet ik op voorhand niet of er stukken mbt Catry aanwezig zijn, maar gelet op de context is er een realistische kans. Dit is nu ook het geval: ik wil het archief van een goede vriend van Catry raadplegen. Ik weet op basis van een ander archief dat ze met elkaar correspondeerden en ik acht de kans groot dat in het archief nog relevante stukken zijn bewaard.
In de inventaris vind ik de beschrijvingen van de briefwisseling terug. Alle brieven van 1 jaar hebben in dit archief 1 inventarisnummer gekregen. Voor de periode 1903-1941 betekent dit dus 39 inventarisnummers. Naast briefwisseling wil ik ook nog andere archiefstukken raadplegen.
Opnieuw verloopt alle voorbereiding van dit leeszaalbezoek via e-mail. Vandaag ontvang ik antwoord dat ik in principe slechts 25 inventarisnummers per dag mag aanvragen. Gelukkig wordt er een uitzondering gemaakt en zullen aanstaande donderdag alle inventarisnummers voor mij klaarliggen.
Opluchting aan mijn kant, maar ook enkele vragen: het toekennen van inventarisnummers is een beslissing van de archivaris, maar houdt die ook rekening met de archiefgebruikers? En waarom is voor elk jaar 1 inventarisnummer toegekend? Komt dat overeen met de oorspronkelijke ordening? En als er geen uitzondering voor mij wordt gemaakt: dan moet ik op 2 verschillende dagen langs gaan ook al kost het raadplegen van 25 inventarisnummers misschien maar 2 uur?